عیسی صدیق اعلم (۲۸ خرداد ۱۲۷۳ تهران – ۱۶ آذر ۱۳۵۷ تهران)، ادیب، نویسنده، عضو مجلس مؤسسان، رئیس دانشگاه تهران، از مؤسسان فرهنگستان زبان فارسی و وزیر فرهنگ حکومت پهلوی بود. او در این خاطره، به ماجرای تمایل برتراند راسل برای سفر به ایران و مخالفت نخست‌وزیر وقت با این امر پرداخته است.

نعمت‌الله صالحی نجف آبادی (۱۳۰۲- ۱۳۸۵ش) تاریخ‌پژوه و نویسنده شیعه و از شاگردان حاج آقا رحیم ارباب، محمدحسن عالم نجف آبادی، آیت الله بروجردی، سید محمد داماد، امام خمینی و علامه طباطبایی بود. وی در این خاطره، به ماجرای حمله کماندوهای رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه پرداخته است.

آیت‌الله‌العظمی جعفر سبحانی تبریزی (۲۰ فروردین ۱۳۰۸ در تبریز)، متکلم، مرجع تقلید، اصولی، مفسر، استاد حوزه علمیه قم، از مدیران دارالتبلیغ اسلامی و نویسندگان مجله مکتب اسلام در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی ایران و نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. وی مؤسس «مرکز تخصصی کلام اسلامی» در حوزه علمیه قم است و آثار متعددی دربارهٔ علوم اسلامی نوشته‌ است. ایشان در این گفتگو، به بیان خاطراتی از کلاس درس علامه طباطبایی پرداخته است.

واقعه مدرسه فیضیه، حادثه‌ای است که در دوره پهلوی در مدرسه فیضیه قم رخ داد و عوامل حکومت شاه با برهم زدن مراسم سوگواری شهادت امام صادق (ع) در جمعه ۲ فروردین سال ۱۳۴۲ ش مصادف با (۲۵ شوال ۱۳۸۲ق) به ضرب‌وشتم طلاب و مردم پرداختند. این واقعه، سرآغاز نهضت اسلامی بود که به پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل جمهوری اسلامی ایران انجامید. آنچه می‌خوانید، بخشی از خاطرات یکی از ناظران این واقعه است که اندکی پس از این ماجرا، در قالب شب‌نامه منتشر شده است.

سید موسی شبیری زنجانی (۱۳۰۶-قم)، از مراجع تقلید شیعه و از استادان درس خارج فقه و خارج اصول در قم است. ایشان در این خاطره، به دقت نظر امام خمینی (ره) در بیان حقایق تاریخی اشاره کرده‌اند.

اسماعیل قاآنی اکبرنژاد (۱۷ مرداد ۱۳۳۶ مشهد) فرمانده تیپ ۲۱ زرهی امام رضا (ع) و لشکر ۵ نصر در دوران دفاع مقدس، معاون سازمان اطلاعات سپاه و و سومین فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. وی در این گفتگو به خاطرات خود از دوران دفاع مقدس و پس از آن پرداخته است.

رباب مژدکانلو (نوه دختر برادر کمال‌الملک) است. وی در بخشی از خاطرات خود، به ماجرای نابینایی چشم کمال‌الملک اشاره می‌پردازد.

محمدصادق صالحی‌منش (مرداد ۱۳۳۸، یزد) روحانی، سیاستمدار و دادستان نظامی مناطق جنگی جنوب از سال ۱۳۶۵ تا پایان جنگ است. وی در این گفتگو، به بیان بخشی از خاطرات خود در دوران مسئولیت دادستان نظامی مناطق جنگی جنوب پرداخته است.

علی رازینی (۱۳۳۲ رزن همدان- ۱۴۰۳ تهران) دادستان انقلاب تهران، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح، رئیس کل دادگستری استان تهران از ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۸، رئیس دیوان عدالت اداری از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸، نماینده استان همدان در دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری (۱۳۸۵–۱۳۹۵)، رئیس دادگاه ویژه روحانیت از ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۱ و معاون حقوقی رئیس قوه قضائیه بود که در ۲۹ دی ۱۴۰۳ به همراه محمد مقیسه در اتاق کار خود واقع در کاخ دادگستری ترور شد و به شهادت رسید. وی در این خاطره، به ماجرای تشکیل دادگاه ویژه رسیدگی به تخلفات جنگ در دوران دفاع مقدس پرداخته است.

علی رازینی (۱۳۳۲ رزن همدان- ۱۴۰۳ تهران) دادستان انقلاب تهران، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح، رئیس کل دادگستری استان تهران از ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۸، رئیس دیوان عدالت اداری از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸، نماینده استان همدان در دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری (۱۳۸۵–۱۳۹۵)، رئیس دادگاه ویژه روحانیت از ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۱ و معاون حقوقی رئیس قوه قضائیه بود که در ۲۹ دی ۱۴۰۳ به همراه محمد مقیسه در اتاق کار خود واقع در کاخ دادگستری ترور شد و به شهادت رسید. وی در این خاطره، به ماجرای تحصیلات مقدماتی خود در دوران کودکی پرداخته است.