از لحظه‌ای که امام وارد شد تا لحظه‌ای که خارج شد، فشار شدیدی بود. ما نشسته بودیم و جای‌مان بسیار تنگ بود. امام بیش از نیم ساعت سخنرانی کرد و من در طول مدت حضور امام، چیزی احساس نکردم. نه فشاری بر من بود، و نه روح و جسمم و نه چیز دیگری. اصلاً شک دارم که پلک زده باشم. می‌ترسیدم در آن لحظه از نگاه به صورت امام محروم شوم. کلاً غرق در امام شده بودم.