رفتار سازمان با اعضای آزادشده از زندان

سازمان اساساً زندانی آزادشده را قبول ندارد. «زندانی آزادشده»، طبعاً تمام بافته‌های سازمان در مورد زندان‌های ایران را پنبه کرده است. دلیل عدم اعتمادش به زندانی آزاد شده این است که قرار نیست زندانی آزاد شود. قرار نبود اصلاً زندانی شود. قرار است که سیانور بخورد، شهید شود، برود در «بانک خون» آقا و خانم رجوی. در قوانین سازمان رجوی، زندانی شدن و بعد هم آزاد شدن عین نقض دستور است. از نظر مرکزیت سازمان، چشم و گوش کسی که زندان رفته باشد بازتر از آن است که بشود به او اعتماد کرد. به اعتقاد سازمان، نفر زندان رفته و نفر عملیات رفته دیگر «در خانه» جایی ندارد و باید در فاصله استفاده شود تا «شهید» شود و در لیست واردش کنیم.

تلاش سازمان منافقین برای جذب افراد شاخص

سازمان مجاهدین خلق اغلب سراغ کسانی می‌رفت که احتمال همراهی آنها با سازمان وجود داشت. مثلاً آقای منتظری، آقای بنی‌صدر و… یادم هست سازمان مجاهدین خلق مدتی به‌دنبال شجریان بود تا او را جذب کند که بالاخره به زبان آمد و علنی علیه‌شان حرف زد که بگذارند و بروند. باز یادم هست که مدتی به‌دنبال خدابیامرز مهندس بازرگان بودند. یکبار هم که او برای معالجه از ایران خارج شده بود که به‌شدت دنبالش بودند که به ما بپیوند و برنگرد و… یادم هست جمله معروف مهدی بازرگان را که گفته بود به رجوی بگویید: «من هم زنم را دوست دارم و هم خانه‌ام.» (اشاره به ازدواج رجوی با همسر سابق ابریشمچی و اشاره به انقلاب ایدئولوژیک درونی سازمان و ایضاً قرار گرفتن در کنار دشمنان کشور)

تقیدات و پایبندی‌های مذهبی و دینی در سازمان

می‌دانید که مسعود رجوی و مریم عضدانلو هیچ‌وقت به‌صورت رسمی ازدواج نکردند. طلاق مریم عضدانلو از مهدی ابریشمچی هم رسمی و شرعی نبود. البته باز من به‌خاطر کارم (حفاظت) به‌خاطر دارم که مریم قبل از ازدواج با مسعود از وی حامله بود و برخی هم فهمیده بودند. انتقال مریم به بیمارستان برای کورتاژ توسط برادرِ مسعود رجوی (صالح رجوی) انجام شد و من هم حفاظت را به‌عهده داشتم.

اعتقادی جز به رهبری مسعود و مریم رجوی در فرقه رجوی حرام و حتی قابل تنبیه است. اسلامِ مجاهدین خلق با اسلام‌های دیگر کاملاً مجزاست. در اسلام رجوی دزدی از مادر به نفع رهبری ثواب دارد. قتل برادر به‌خاطر منافع سازمان واجب عینی است. قدم زدن در پارک اگر در جهت منافع مریم رجوی نباشد گناه کبیره است و… در این دستگاه «شعائر» معنی‌اش عوض می‌شود. نماز و روزه شعائر نیست. شعائر می‌شود: «دفاع از منافع رهبریِ سازمان».